طبق معمول می خواهم اعتراض کنم. چرا روز هشت مارس باید تظاهرات و به اصطلاح خودشان آکسیون برگزار شود. اگر هشت مارس روز جهانی زن است چرا آن را به روز داد زدن و خشونت و فحش دادن تبدیل می کنند؟ بله می دانم که فلسفه ی وجود هشت مارس چیست. همانطور می دانم که زنان برابری حقوقی می خواهند اما این را هم می دانم که مشکل عمده ی زنان خود زنان هستند. زنانی که در جایگاه مرد می ایستند و تمام اشتباهات نظام مردسالاری را مو به مو تکرار می کنند. اگر اعتراضی وجود داشته باشد باید برای همه باشد. (حتی کسانی که صف اول معترضین ایستاده اند)
در همین تورنتو و در جامعه ی بزرگ ایرانی اش کم نیستند زنانی که از هزار مرد مردسالار خشن تر و زورگو تر هستند. چند روز پیش با یکی از آنها در مراسم معرفی یکی از کتاب های تازه چاپ شده در کانادا آشنا شدم. آنچنان حرف می زد که خود به خود با شنیدن صدایش عصبانیتی سردرد آور سراسر جسم انسان را فرا می گرفت. چند نفر جلسه را ترک کردند.
بعد از سخنرانی پیامبرگونه شان با او صحبت کردم. اعتراض کردم که این همه خشونت برای چیست؟ صدایش را بلندتر از قبل کرد و گفت «همین شما مرد ها هستید که ما زن ها را می گایید و بعد فکر می کنید که گُهی هستید. نه خیر ما زن ها حقوق مان را می خواهیم و تا شما را به زانو در نیاوریم دست از کار نمی کشیم» خنده ی تمسخرآمیزی به او کردم و گفتم که حداقل من در دسته ی آن مردهایی که عنوان می کنی قرار نمی گیرم. پس سر من داد نکش و بیا پایین.
با نگاهی به جنبش زنان در طول تاریخ می توانیم به روشنی دریابیم که فعالیت های بسیار چشمگیر و قابل احترامی انجام شده است. جنبش زنان در غرب همواره یکی از حامیان جنبش دگرباشان بوده است. جنبش زنان در غرب آزادی خواه و برابری خواه به معنای واقعی بوده است اما جنبش زنان در میان ایرانیان فاصله ی زیادی به جنبش های فمنیسیتی دارد. یا لا اقل صدای بلندگو دارش آن مفهوم را تداعی نمی کند. سخنرانی های فمنیست های غربی در مقایسه با برخی از زنان تریبون دار ایرانی همانند دریا و آتش است.
نباید منکر شد که فمنیست هایی همچون مهرانگیز کار عاقلانه و با درایتی تحسین برانگیز آنچنان کار می کنند که تاثیر گذار است. مهرانگیز کار وقتی حرف می زند می داند که چگونه پیام برابری خواهی اش را منتقل می کند اما خیلی ها هستند که شبانه روز می نویسند و کار می کنند اما در حکم همان زنان مردسالار قرار دارند.
جنبش دگرباشان هم می تواند با همین مشکل رو برو شود. همجنسگرایانی که مخالف حقوق همجنسگرایان هستند. و باید ما دگرباشان به خصوص لزبین ها بیش از پیش مختاط باشیم تا قدم در جای درستی بگذاریم.
روز هشت مارس، روز جهانی زن را نه تنها به زنان بلکه به تمام انسان ها تبریک می گویم. چون این روز در اصل نه گفتن به تبعیض بر اساس جنسیت است.
امیدوارم در آینده این روز به روز «نه گفتن به تبعیض ها» تغیر نام دهد و فقط زنان را قربانی تبعیض جنسی نداند چون خیلی از مردها هم قربانی بوده و یا هستند.
وب نوشت های من 
به نظر من زنها نمیتونن با محکوم کردن مردها و پا رو سر اونها گذاشتن،به حقوق خودشون دست پیدا کنن.باید این بین یه برابری به وجود بیاد که حق همه توی اون رعایت بشه.اون خانمه چقدر خوش زبان بوده!!!